ŞIRNAK – Dengbêj Fadil Cizîrî’nin, sokağa çıkma yasakları döneminde kaybettiği oğlu için yazdığı besteyi okuyamadan hayata veda ettiğini dile getiren Şirin Egül, “Bazen söylemek istiyordu ama sesi buna engel oluyordu. Son isteği gerçekleşmedi” dedi.
“Şakiro da kimsesizlikten ölmedi mi? Kimse dengbêjlere sahip çıkmıyor” sitemiyle hafızalara kazınan Botanlı dengbêj Fadıl Cizîrî, 25 Temmuz’da geçirdiği kalp krizi sonrası hayata veda etti. Herkes tarafından “Heyran jaro”ya can veren dengbêj olarak bilinen Cizîrî, uzun bir süredir parkinson hastalığı ile mücadele ediyordu.
‘O HER ŞEYDEN ÖTE DENGBÊJDİ’
Bir oğlunu trafik kazasında bir diğer oğlunu da “sokağa çıkma yasağı” sırasında kaybettiğinden dolayı iyice sarsılan Cizîrî’nin en büyük destekçisi eşi Şirin Egül’dü. Yaşları 15 ile 18 arasında değişen 4 çocuğu ile birlikte ekonomik sıkıntılar içerisinde zor günler geçiren Egül, uzun yıllar birlikte olduğu ve “O her şeyden öte denbêjdî” dediği Cizîrî’nin hayata gönlü kırık veda ettiğini söyledi.
‘YASAKTA ÖLEN ÇOCUĞU İÇİN YAZDIĞI BESTEYİ SESLENDİREMEDİ’
Egül, hastane hastane gezdiklerini ancak eşinin hastalığına bir çare bulamadıklarını anlattı. Cizîrî’nin hastalığından kaynaklı uzun yıllar çok sevdiği payîzokları seslendiremediğini vurgulayan Egül, eşinin son yıllardaki en büyük arzusunun ise yasak sırasında yaşamını yitiren oğlu için yazdığı besteyi okumak olduğunu dile getirdi. “Oğlu için yaptığı besteyi söyleyememesi onu çok üzüyordu” diye belirten Egül, “Bazen söylemek istiyordu ama sesi buna engel oluyordu. Seslendiremediği için de ağlıyordu. Son isteği gerçekleşmedi” dedi.
‘GEÇİM DERDİNDEN DOLAYI DENGBÊJLİĞİ BIRAKTI’
Egül, ailesinin geçimi için yıllarda çok sevdiği dengbêjliğe ara veren eşi Cizîrî hakkında şunları dile getirdi: “Evi geçindirmek için dengbêjliği bıraktı ve bestelerini seslendiremedi. Emekli olduktan sonra dengbêjlik yapacağını söylerdi hep ama hastalıktan dolayı yataklara düştü. Bazen programlara çağrılırdı. Ama sesinden kaynaklı üzgün bir şekilde evde kalırdı.”
‘DENGBÊJLERİ YALNIZ BIRAKMAYAN’
Eşinin sürekli kendisine, “Biz sağken yanımızda olmuyorlar. Öldükten sonra bizi soruyorlar. Ben öldükten sonra kimse beni sormasın” dediğini ifade eden Egül, şu çağrı ile sözlerine son verdi: “Eşim, hastalığı döneminde çok destek görmedi. Ama kendisinin yanında olmayanlara da kırılmadı. Kürtler, daha durumları iyiyken sanatçılarına ve dengbêjlerine sahip çıksın. Onları yalnız bırakmayalım. Kültürümüze büyük katkıda bulunanların yanında olmalıyız.”
MA / Gökhan Altay